Sektor finansowy i dostęp do finansowania

Banki

Utrzymanie wydajnego i niezawodnego systemu bankowego ma istotne znaczenie dla osiągnięcia trwałego wzrostu gospodarczego. Otoczenie rynkowe kształtuje się dzięki nowym technologiom cyfrowym, dynamicznym preferencjom konsumentów, rosnącej konkurencji i zmieniającym się przepisom. W związku z tym organy nadzoru regularnie oceniają i dostosowują praktyki nadzorcze, aby zapewnić skuteczny bodziec i monitorować sektor bankowy. Muszą przy tym znaleźć trudną do osiągnięcia równowagę, jeżeli chodzi o wzmocnienie odporności instytucji bez podważania ich stabilności biznesowej.

PRZYKŁADY WSPARCIA

• Nadzór ostrożnościowy – wdrażanie wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, podręczników nadzoru i szkoleń; opracowywanie modeli wspierających ocenę nadzorczą
• Krajowe banki rozwoju – opracowywanie narzędzi oceny wewnętrznej, poprawa struktur organizacyjnych, budowanie zdolności
• Zarządzanie danymi i infrastruktura oprogramowania – poprawa infrastruktury oprogramowania i analizy oraz doskonalenie struktur sprawozdawczości ostrożnościowej
• Systemy płatności – ocena infrastruktury płatniczej, rozwój strategii e-płatności
• Kredyty zagrożone – opracowywanie narzędzi nadzorczych w celu ograniczenia poziomu kredytów zagrożonych oraz pomoc w zakładaniu spółek zarządzania aktywami

Zakłady ubezpieczeń i emerytury

Komisja wspiera organy nadzoru w całej UE w opracowywaniu i wdrażaniu różnych części dyrektywy Wypłacalność II, będącej powszechnie znanym systemem regulacyjnym dla zakładów ubezpieczeń. Uwzględnia przy tym potrzeby i specyfikę lokalnego rynku ubezpieczeń.

Komisja zamierza przyczynić się do zapewnienia najlepszego nadzoru nad ubezpieczeniami, zapewniając jednocześnie spójne stosowanie przepisów w całej UE. Działania te poprawiają stabilność finansową i wzmacniają rolę sektora ubezpieczeń i funduszy emerytalnych w finansowaniu naszej gospodarki w zrównoważony sposób.

PRZYKŁADY WSPARCIA

• Poprawa nadzoru ostrożnościowego w kluczowych obszarach, takich jak wypłacalność, stosowanie testów warunków skrajnych i zarządzanie ryzykiem
• Budowanie zdolności w dziedzinie nadzoru nad prowadzoną działalnością
• Przeciwdziałanie pojawiającym się zagrożeniom, takim jak cyfryzacja lub zrównoważone inwestycje

Rynki kapitałowe

Unia rynków kapitałowych to inicjatywa polityki gospodarczej, której celem jest dalszy rozwój i integracja rynków kapitałowych UE. Celem unii rynków kapitałowych jest promowanie podziału ryzyka między krajami oraz umożliwienie przedsiębiorstwom i projektom uzyskania zróżnicowanego finansowania, niezależnie od ich usytuowania w UE. Komisja pomaga państwom członkowskim UE usuwać występujące na szczeblu krajowym bariery między kapitałem inwestorów a możliwościami inwestycyjnymi. Zapewnia ona wsparcie techniczne we współpracy z Dyrekcją Generalną ds. Stabilności Finansowej, Usług Finansowych i Unii Rynków Kapitałowych.

PRZYKŁADY WSPARCIA

• Zapewnienie analizy diagnostycznej krajowych rynków kapitałowych wraz ze szczegółową analizą przeszkód w rozwoju rynku kapitałowego
• Opracowywanie wieloletnich strategii rozwoju rynku kapitałowego
• Rozwój odpowiedniej infrastruktury rynkowej i polityki publicznej przyjaznej dla rynku
• Opracowywanie i wdrażanie funduszu przyspieszającego rozwój rynku kapitałowego lub instrumentu wsparcia kapitałowego dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP)
• Opracowywanie podręczników nadzorczych dotyczących nadzoru nad rynkiem kapitałowym

Zielone finansowanie

Europejski Zielony Ład i unijna strategia zrównoważonego finansowania określają strategie operacyjne, które mają umożliwić osiągnięcie neutralności klimatycznej gospodarki UE do 2050 r.

Komisja odgrywa kluczową rolę we wspieraniu państw członkowskich UE w całym spektrum działań reformatorskich niezbędnych do wdrożenia tych strategii. Ostatecznym celem jest ukierunkowanie przepływów kapitału na zrównoważoną działalność oraz przeciwdziałanie zagrożeniom związanym z klimatem, na które narażony jest sektor finansowy.

PRZYKŁADY WSPARCIA

• Pomoc w przygotowaniu planów działania na rzecz zrównoważonego finansowania w celu określenia barier dla zrównoważonego finansowania i w celu budowania odpowiednich zdolności
• Wzmocnienie kontroli zrównoważonego charakteru projektów na potrzeby krajowych instytucji prorozwojowych
• Wdrażanie ram dotyczących zielonych obligacji skarbowych
• Wspieranie organów krajowych w spójnym wdrażaniu obowiązków związanych ze sprawozdawczością i ujawnianiem informacji
• Uwzględnianie zagrożeń klimatycznych w nadzorze
• Zapewnienie budowania zdolności, w tym programów szkoleniowych

Niewypłacalność i restrukturyzacja zadłużenia

Wzmocnienie odporności ram prawnych dotyczących niewypłacalności jest jednym z głównych celów Unii związanych z dalszą integracją rynków kapitałowych w UE. Dobrze funkcjonujące ramy prawne dotyczące niewypłacalności mają zasadnicze znaczenie dla efektywnej alokacji kapitału w gospodarce. Solidne ramy prawne dotyczące niewypłacalności mają kluczowe znaczenie dla dobrego otoczenia biznesowego. Wspierają handel i inwestycje oraz pomagają gospodarkom w skutecznym zarządzaniu kredytami zagrożonymi. Komisja wspiera państwa członkowskie UE w działaniach na rzecz opracowania i wdrożenia reform zapewniających skuteczność i efektywność ram prawnych dotyczących niewypłacalności.

PRZYKŁADY WSPARCIA

• Modernizacja przepisów dotyczących niewypłacalności oraz analiza porównawcza krajowych systemów z innymi jurysdykcjami i najlepszymi praktykami międzynarodowymi
• Wprowadzanie narzędzi wczesnego ostrzegania, opracowywanie ram restrukturyzacji zapobiegawczej i wzmacnianie ram pozasądowego rozstrzygania sporów
• Poprawa ram instytucjonalnych umożliwiających szybsze prowadzenie postępowań upadłościowych i restrukturyzacyjnych przez systemy sądownictwa
• Przegląd krajowych ram dotyczących zarządców w postępowaniach upadłościowych, niewypłacalności transgranicznej, usprawnienia egzekucji i gromadzenia danych

Przeciwdziałanie praniu pieniędzy

Zagrożenia związane z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu nadal stanowią poważny problem z punktu widzenia integralności systemu finansowego Unii Europejskiej i bezpieczeństwa jej obywateli. Piąta dyrektywa w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy przewiduje zwiększenie przejrzystości korzystnych informacji, zapewnienie jednostkom analityki finansowej szerszego dostępu do informacji, zacieśnienie współpracy między organami nadzoru oraz uregulowanie walut wirtualnych i kart przedpłaconych. Komisja wspiera państwa członkowskie UE w działaniach na rzecz transpozycji i wdrożenia unijnych ram prawnych dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy zgodnie z ich potrzebami krajowymi.

PRZYKŁADY WSPARCIA

• Ocena ryzyka dla systemów licencjonowania rynkowego i rejestracji
• Przygotowanie opartych na analizie ryzyka metod monitorowania przeciwdziałania praniu pieniędzy lub zwalczania ryzyka związanego z finansowaniem terroryzmu
• Przygotowanie krajowych lub sektorowych planów działania na rzecz ograniczania ryzyka
• Warsztaty i kampanie zwiększające świadomość na temat przeciwdziałania praniu pieniędzy i ryzyka finansowania terroryzmu
• Przygotowanie wymogów w zakresie funkcjonalności dotyczących oprogramowania pomocniczego dla organów sprawujących nadzór nad przeciwdziałaniem praniu pieniędzy

Wiedza finansowa

Rynki kapitałowe Unii Europejskiej są nadal stosunkowo słabo rozwinięte i pozostają rozproszone w całej UE. Edukacja finansowa i wiedza finansowa pomagają rozwijać i pogłębiać unię rynków kapitałowych. Są nieodzownym elementem poprawy ochrony konsumentów. Komisja Europejska i organizacje międzynarodowe zdecydowanie zachęcają do rozwijania wiedzy i edukacji finansowej w państwach członkowskich UE.

Komisja pomaga administracjom krajowym w diagnozowaniu poziomu wiedzy finansowej wśród grup docelowych ludności oraz w identyfikowaniu i zaspokajaniu potrzeb wykazanych w drodze takiej analizy. Komisja wspiera również państwa członkowskie UE w tworzeniu specjalnych programów na rzecz poprawy poziomu wiedzy finansowej i edukacji finansowej.

PRZYKŁADY WSPARCIA

• Opracowywanie krajowych strategii mających na celu zwiększenie wiedzy finansowej, promowanie odpowiedzialnych zachowań finansowych i zwiększanie odporności finansowej
• Wdrażanie strategii na rzecz wiedzy finansowej poprzez opracowanie specjalnych narzędzi edukacyjnych lub komunikacyjnych

Zarządzanie kryzysowe

Kryzys finansowy pokazał, że niektóre obszary sektora finansowego nie były dostatecznie uregulowane, a organy nadzoru nie miały do dyspozycji odpowiednich
narzędzi, by radzić sobie z upadającymi instytucjami. Aby poprawić koordynację transgraniczną i zmniejszyć przyszłą zależność od środków publicznych, unijne ramy zarządzania upadłością instytucji finansowych całkowicie zreformowano dyrektywą w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków. Komisja wspiera państwa członkowskie UE w opracowywaniu i wdrażaniu reform mających zapewnić skuteczność i efektywność krajowych ram naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji finansowych.

PRZYKŁADY WSPARCIA

• Opracowywanie podręczników zarządzania kryzysowego w celu zapewnienia organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wskazówek krok po kroku dotyczących stosowania instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na szczeblu krajowym lub w kontekście transgranicznym
• Przeprowadzanie symulacji sytuacji kryzysowych w celu sprawdzenia gotowości operacyjnej organów krajowych odpowiedzialnych za restrukturyzację i uporządkowaną likwidację
• Pomoc w przygotowaniu odpowiednich ram prawnych dotyczących niewypłacalności banków na potrzeby zapewnienia odpowiednich narzędzi umożliwiających sprawne i skuteczne procedury
• Opracowywanie środków politycznych i prawnych mających na celu wyeliminowanie prawnych i operacyjnych słabości i wyzwań związanych z funkcjonowaniem systemów gwarancji depozytów